Wie verre reizen doet..

.. kan veel vertellen, luidt het spreekwoord. Wie in de vakantie ook wat wil opsteken over handwerken, hoeft maar even te zoeken op internet en de mogelijkheden voor een bezoekje stapelen zich op..

Eén van de deelneemsters aan het handwerkcafé, Lilian, vertelt:
"Via het handwerkblog van Jeanette heb ik contact gelegd met Maria Elide Melina, van de vereniging Ago, Aga e fantasia, omdat wij in de vakantie in haar woonplaats, Pistoia zouden verblijven. Maandagmiddag maakte ze twee uur voor me vrij, ik mocht haar specialiteit, het Deruta open naaiwerk, dat vroeger vooral in Pistoia werd beoefend komen bekijken.

Maria Elida heeft deze techniek nieuw leven in geblazen, nadat deze soort borduurwerk door bijna niemand meer werd gemaakt. Nog even en de know-how zou geheel verloren zijn gegaan.. Talloze voorbeelden van deze mooie open naaiwerk techniek liet zij me zien, van kleine ringen kussentjes en bonbonzakjes (een attentie die bij een huwelijk of doop worden gegeven aan de gasten) tot een complete trouwjapon, inclusief accessoires zoals schoenen en een stola.

Laura, de zus van Maria Elide was speciaal gekomen om te tolken, en dat ging prima. Binnenkort komt er een boek uit over het Deruta open naaiwerk, zodat meer mensen dan alleen de leden van de vereniging Ago, Aga e fantasia deze bijzondere techniek kunnen leren.

Geborduurd naambord van de vereiniging

detail Deruta borduurwerk

 Ik kreeg ook geweldige voorbeelden te zien van Punto Antico, van Reticello, van Casalguidi (dat ook typisch uit de streek rond Pistoia komt).

Detail kleed met reticello

trouwschoenen met borduurwerk!

stola bij een trouwjapon

Laura en Maria Elide houden een van drie panelen van een gordijn op

stoel in Deruta borduurwerk

zgn. bonbonnieres

Casalguidi

Casalguidi

detail kleed in Casalguidi

detail van onderstaand tafelkleed in Punto Antico

Lijfje van een tweede (!!) trouwjapon

ringenkussentje

Trouwjapon

reticello

merklap van open naaiwerk patronen

detail open naaiwerk

reticello

Bijna durfde ik mijn kleine muisje in Marker wit-sneewerk niet meer te geven, maar Maria Elide vond het schattig, en merkte op dat de fantasie om van een klein borduurwerkje een muisje te vormen nu juist is wat veel Italiaanse borduursters missen, en dat zij die fantasie graag stimuleert. "Italiaanse borduursters houden zich graag aan de klassieke ontwerpen: tafelkleden, kussens, siervoorwerpen, lampenkappen"
Maria Elida vertelde toen ik ernaar vroeg: nee, ze zat niet de hele dag te borduren en ja, ze maakte ook schoon, zorgt voor man en kinderen, maar ze borduurt wel heel erg graag!

Met grenzeloze bewondering kwam ik weer thuis bij mijn reisgenoten, die wel zagen dat ik onder de indruk was, maar pas thuis kon ik een borduurvriendin bellen en eindeloos vertellen over al het moois dat ik heb gezien...