zaterdag 22 april 2017

Handwerkcafé op reis: Barneveld, borduurmuseum



Op 11 april reisden drie auto's vol enthousiastelingen uit het Handwerkcafé naar Barneveld om daar Nederlands enige Borduurmuseum te bezoeken. Gelegen aan een rustig weggetje is er ruim parkeerplek. Na een hartelijke ontvangst met koffie en een koek, krijgen we een presentatie over wat borduren is en hoe het museum is begonnen.

De ruimte hangt vol met kruissteek borduurwerken. Veelal van het soort waar kunstenaars tegenwoordig graag de áchterkant van laten zien:-). Heel veel handvaardigheid in kruissteek, zonder echt plan of onderverdeling opgehangen. 




In een andere ruimte is er wel een onderverdeling, zo is er een wand met kerken en kerktorens, een wand met merklappen. De term 'een hoog bruine lijst-gehalte' viel en dat was niet onterecht: het merendeel der tentoongestelde borduurwerken was gevat in een bruine lijst.  De collectie is niet beperkt tot kruissteek, ook o.a. naaldschilderen en wat Hardanger is er te vinden. Maar voor 99%bestaat de collectie uit kruissteekwerk dat werd 'gered' uit tweedehands winkels, van Marktplaats of rommelmarkten.
naaldschilderkunst

een hele wand met schellekorden


aandacht voor een werkje in Chinees borduurwerk


Wat er voor mij persoonlijk uitsprong was de Victory Boogie Boogie, nageborduurd vanaf een ansichtkaart, enkele werken in naaldschilderkunst en twee kleine portretjes in petit point.

detail van de Victory Boogie Woogie


Overweldigend is de grote hoeveelheid aan vlijtig van patroon of pakket nageborduurde werken. De herkenning was groot: er hingen silhouetjes in zwart uit de Ariadne, eind jaren 60 of begin jaren 70; je herkende patronen van Mies Bloch, Lanarte, Permin. Een feest der herkenning voor wie een bordurende  Oma, moeder of tantes had.

Bijna crimineel om antieke merklappen zó te behandelen!
 hergebruik van tapisseriewerk

Heel jammer vond ik het om te zien hoe weinig deskundig sommige borduurwerken werden behandeld: een merklap uit 1870 was met lijm op de hoeken vastgezet op karton, hij lubberde aan alle kanten.

Heel leuk om te zien waren verschillende proefstukken en examenstukken van de opleiding coupeuse. Ook hier was de herkenning aanwezig omdat mijn schoonmoeder exact zulke stukken heeft bewaard. Na het museum was het heerlijk lunchen in de Rozerie. Een heerlijk dagje uit, en we hebben er allemaal van genoten. De foto's geven een impressie van de tentoongestelde werken.
Was dit een patroon van Permin?
detail van de merklap van Permin 
Gouda in wol, platsteken

Een hele kamer vol met verschillende kruissteek werken,
de onderkant van de muren is bekleed met een
 lambrizering  van aan elkaar genaaide borduurwerkjes

Lambrizering

detail antieke merklap
een stop in de 'mishandelde' lap uit 1870

nageborduurde boerenzakdoek,
het patroon is haast onherkenbaar

Lunch bij de Rozerie







Geen opmerkingen:

Een reactie posten